Een nieuw jaar – Update november&december

Het is al een hele tijd geleden dat ik een update heb geplaatst. Dit heb ik heel bewust even niet gedaan, omdat ik nogal gespannen was en ik mezelf rust wilde geven. Zoals je in mijn andere blog al kon lezen, ben ik geopereerd. Hierna zijn we hier thuis allemaal een paar keer ziek geweest, was ik jarig en kwamen daar natuurlijk alle feestdagen. Daarom besloot ik om mijn blog even te laten, want ik wilde zoveel mogelijk rust hebben om te herstellen in een hele drukke tijd.

De operatie
15 november vond daar de ingreep plaats. Iets waar ik best wel tegenop zag. Ik vond het ook erg spannend dat ik onder narcose gebracht zou worden. Uiteindelijk viel het me allemaal erg mee! Zoals ik al eerder in een blog vertelde was het personeel daar heel aardig en werd ik erg op mijn gemak gesteld. Na de operatie haalden Mathijs en ik Noah op, die voor het eerst ergens anders (zonder ons!) had gelogeerd. Ik moest namelijk al erg vroeg in de kliniek zijn en aangezien het in Amsterdam was moesten we erg vroeg vertrekken i.v.m. de spits. We hadden hem de avond ervoor bij zijn lieve oom en tante, neefje en nichtje gebracht. Heel gek en best naar om dan naar huis te gaan zonder je kind, ook al wisten we dat er goed voor hem gezorgd zou worden. Het was heerlijk om hem weer op te halen en om samen weer naar huis te gaan. Eenmaal weer thuis rustten we lekker uit.

Ziekenboeg
De dag na de operatie waren Noah en ik allebei ziek: buikgriep! 🙁 Gelukkig was het vrij snel weer over en ik was allang blij dat ik niet voor de ingreep ziek geworden was. Toen wij net weer waren opgeknapt werd Mathijs ziek. Dan denk je dat je het gehad hebt voor dit jaar, maar helaas was dat niet zo. Ongeveer 3 weken later was ik weer niet lekker en Mathijs even later ook niet. Dat stelde dan nog vrij weinig voor. Het weekend voor kerst zouden we naar mijn familie gaan, maar Noah was toen weer ziek geworden, dus zijn we thuis gebleven. Hij heeft een aantal dagen behoorlijke koorts gehad, dus was ik met hem naar de huisarts geweest. Als hij nog één dag langer koorts zou hebben gehad, had hij een antibioticakuur gekregen. Gelukkig was dit niet nodig, want de koorts was eindelijk gezakt op dag 4. Wat een arm schaapje was Noah! Als hij niet sliep dan lag hij bij mij, spelen en lachen was er even niet bij.

Wie kent hem niet?
Juist, Sinterklaas was ook dit jaar weer in ons landje! Normaal gesproken vieren we het met mijn familie en met Mathijs zijn familie. Dit jaar zouden we het bij mijn vader houden, maar het was niet doorgegaan. Wel gingen we een weekend weg met mijn moeder en de rest van het gezin. Hier hebben we toch een klein beetje Sinterklaas gevierd. Bij Mathijs zijn familie had een deel surprises gemaakt en een deel had gewoon cadeautjes gekocht. Het was een erg gezellige avond en iedereen werd weer goed verwend!

Weer een jaar erbij…
Ieder jaar wordt het iets minder leuk: mijn verjaardag. 19 december ben ik 24 jaar geworden. Natuurlijk is dit helemaal niet oud, maar eigenlijk voel ik me niet heel anders dan een paar jaar geleden. Wel heb ik veel dingen meegemaakt en geleerd, maar toch voel ik me soms nog steeds 19 of 20. De tijd gaat trouwens ook een stuk sneller als je ouders geworden bent, want Noah is nu al bijna 9 maanden. Dan nog maar 3 en hij is 1 jaar! Begrijp me niet verkeerd, ik vind het heerlijk om hem te zien opgroeien! Alleen zou ik, zoals ik me nu voel, terug willen gaan in de tijd en het overnieuw willen doen. Zonder al die spanning, zonder al die pijn. Misschien maar niet teveel over nadenken…

Kerst
Noah was gelukkig net een beetje beter met de kerst. Op Kerstavond en Kerstochtend ben ik naar de dienst geweest in de gemeente waar we lid zijn. Beide waren prachtig! Ook had ik een paar cadeautjes onder de kerstboom gelegd voor Noah en Mathijs die ze op Kerstochtend open mochten maken. Verder hebben we een rustige 1e Kerstdag gehad. ’s Avonds gingen Mathijs en ik voor elkaar koken. Ik had het voorgerecht+nagerecht en Mathijs maakte het hoofdgerecht. We hebben gegeten als een stel uitgehongerde beren. Wat was het lekker! Het idee was om heerlijk lang te gaan tafelen, maar om 7 uur was de afwas al gedaan en zaten we op de bank! Zo snel hadden we alles op… Zit nu weer te lachen als ik eraan denk. Ook bedenk ik me opeens dat we nog wat in de vriezer hebben liggen wat over was. Het water loopt me al in mijn mond…

2e Kerstdag gingen we dineren met de schoonfamilie. Mathijs had van zijn werk een grote partytent gekocht en deze had hij samen met zijn broertje in de tuin van zijn vader opgezet. Mijn zwager had heaters gekocht en allemaal leuke partylichtjes. Iedereen had wat lekkers gemaakt en we hebben alles heerlijk buiten in de warme partytent opgegeten. Na het eten deden we een quiz die Mathijs in elkaar had gezet. De beamer hing namelijk ook in de tent, dus het feestje was weer geslaagd! Wel was het heel gek dat mijn schoonmoeder er niet bij was. Gelukkig hebben we, ondanks het gemis, genoten met elkaar en van het samen zijn.

Een nieuw jaar!
De dag waar ik al best lang naar uit keek was aangebroken: 31 december 2017. De laatste dag van dit beladen jaar. Het jaar waarin we ons mooiste geschenk in onze armen mochten nemen, het jaar waarin we een dierbare verloren, het jaar vol pijn en depressie, het jaar van hoop en herstel. Toen we aftelden en elkaar een gelukkig nieuwjaar wensten besefte ik het nog niet helemaal. Maar toen we buiten naar het vuurwerk stonden te kijken voelde het alsof er een enorme last van mijn schouders afviel. Zo’n enorme opluchting was het om te beseffen dat 2017 écht voorbij was! 2018 belooft een veel beter jaar te worden. Dit jaar hoop ik niet meer die pijn te hebben, dit jaar willen we Noah verder zien opgroeien (en wordt hij dit jaar 1!) en we bidden dat we dit jaar onze dierbaren bij ons mogen houden. <3